Connection has lost...

Het favoriete hardlooprondje van de nieuwe voorzitter


Wat is mijn favoriete rondje? Ik pak strava-heatmaps erbij. Rotterdam kleurt geel en rood. Wow, wat zijn daar veel kilometers gemaakt! Het Bergse en Kralingse Bos zijn goed te herkennen. De Bruggenloop licht op en rond mijn huis vormen linten langs de IJssel en door de Krimpenerwaard. Ik zoom uit en herken de trainingsloopjes georganiseerd door Ambassadors in Delfland, Biesbosch, de Rotterdamse haven en de Voornse duinen. Ik loop graag in een groepje, met de gezelligheid, het samen beleven, verbondenheid, en zoveel meer. Mooie momenten om aan terug te denken, maar zie ik mijn favoriete rondje?

Lopen is voor mij een uitlaatklep in een vorm van actieve ontspanning. Lekker, lange stukken hobbelen, ontdekken, nadenken en dromen. Het rondje dat ik zoek zit misschien in de onbekende omgeving, het eenmalige en in die bijbehorende belevenis. Ik zoek nu op de plekken waarvoor ik mijn hardloopschoenen als eerste in mijn reiskoffer heb gedaan. Een bijzonder rondje was in Malta langs de hoge afgronden met uitzicht over de Middenlandse Zee. Ook vind ik die ontdekkingstocht in Ligurië, waarbij ik bij zonsopkomst boven op die berg stond en de weg naar de camping niet terug kon vinden. In Californië kijk ik naar "mijn" rondjes bij Port of LA richting Palos Verdes. Of die prachtige trail ten oosten van San Francisco; gelopen toen ik een paar uur daarvoor, diep in de nacht, nog op dat schip stond over de San Francisco Bay naar San Pablo Bay. Het verhaal maakt het rondje.

Ik zoek toch ook die ambitieuze wedstrijdprikkel door juist hard te trainen, diep te gaan, doelen te (willen) bereiken en de beloning achteraf. De korte wedstrijden zijn niet vaak mooie rondjes, maar de marathon?

De werelden van enerzijds de ontdekkingsreis en ultieme ontspanning en anderzijds afzien inclusief de beloning, komen voor mij samen in die marathon. 42,2 km over onbekend terrein. Je moet rustig beginnen, je gaat om je heen kijken. Ik volg de bordjes en de kilometers gaan als vanzelf langs het water, door een natuurgebied of juist door een bruisende stad. Wat mooi dat we dit mee mogen maken!

Na de halve gaat de hartslag omhoog en start de wedstrijd. Misschien komt er twijfel bij de eerste vermoeidheid en de kilometers worden actief afgeteld. Er schieten gedachten door mijn hoofd: "Ik voel me sterk!", "Kan ik bij dat groepje aansluiten?", "Misschien zit er een PR in"; de omgeving is ineens niet meer aanwezig. In het laatste kwart wordt het echt afzien en moet je toch door, door, en dan die finishlijn als ultieme bevrijding.

Mijn favoriete rondje is die nog niet gelopen marathon. Ik weet nog niet wat ik ga tegenkomen en of hij "goed gaat". Het is bijzonder om samen naar deze marathon toe te leven. Met de mede-Ambassadors voorbereiden, diep gaan in de training, elkaar ondersteunen bij blessures en fantaseren over die ene mooie bestemming. We gaan met zijn allen op reis, beleven, maar weten dat we gaan afzien. De ontlading en euforie achteraf is enorm. Deze, nog onbekende, reis had ik niet willen missen.

Bij de RRA blijf ik zoeken naar mijn nieuwe favoriete rondje.

Karsten Uil
Voorzitter Rotterdam Running Ambassadors

<< Interview met Yap Chie Cheung  NIEUWS: 21 oktober 2021  VeRRAssend: kunst op straat! >>